Het Mapungubwe National Park is een World Heritage Site en grenst aan Botswana en Zimbabwe. Deze twee landen kan je zien bij het samenkomen van de Limpopo en de Shashe rivier. Rode rotsen worden hier afgewisseld met dikbegroeid mopane-bosveld. Het park draagt sinds mei 2004 de naam Mapungubwe, daarvoor stond het bekend als het Vhembo/Dongola Nature Reserve. In het park leven verschillende dieren en ruim 400 vogelsoorten. De dieren zijn hier vrij om te bewegen tussen de verschillende landen.
Dag 7 van Kololo naar Mapungubwe National Park.
Vanochtend vertrokken van Kololo Game Reserve we gaan nu naar het Mapungubwe National Park. Het is een flinke afstand rijden, de grootste afstand van deze vakantie. Dit park ligt helemaal in het noorden van Zuid-Afrika tegen de grens van Botswana en Zimbabwe.
De eerste 40 km ging weer over een gravelweg, daarna tanken en naar de Spar in Vaalwater want we gaan de komende twee dagen braaien.
De Tomtom op onze eindbestemming gezet en die gaf aan dat we ongeveer vier uur moesten rijden. We reden op heerlijk rustige wegen met een gemiddelde snelheid van 110 km per uur dus dat schoot lekker op. Tot we opeens een bord zagen van “pas op voor Potholes”, Potholes zijn grote gaten in het wegdek, dus je weet niet wat je tegen komt. Nu waren dit niet alleen potholes maar de weg was op sommige stukken gewoon weg. De Tomtom bleef maar aangeven dat we hier 120 km per uur mochten, maar als we een gemiddelde haalden van 25 was dit veel. Zigzaggend reden we over de snelweg. Gelukkig waren er niet veel tegenliggers. Op een gegeven moment reden we achter een begrafenis wagen, die ook zigzaggend langs de potholes ging, wij maar hopen dat de deur van die wagen goed op slot zat en dat de inhoud niet op onze motorkap terecht zou komen.
Na een kleine 50 kilometer met potholes werd de weg gelukkig wat beter en kwamen we bij het Mapungubwe National Park aan. Na ons bij de receptie gemeld te hebben werd ons in heel slecht Engels verteld dat het Limpopo Forrest tentencamp een 30 km terug lag. Dit kamp ligt niet in het park zelf maar net aan de buitenrand. We kregen een heel gebrekkige uitleg en een vaag kaartje mee en daar konden we het mee doen. Het eerste stuk ging nogal vlot, totdat we nergens een bordje zagen van het tentenkamp. Volgens het kaartje was het links af, dus wij een weggetje op dat daar was. Het was een bosweggetje met heel veel bavianen, leuk om even naar te kijken. Plotseling zagen we een huisje met daarvoor gewapende mannen met mitrailleurs, wat bleek stonden we ineens voor een grenspost van Botswana. Sorry, hoor maar we zijn de weg kwijt, waar moeten we naar toe? Helaas voor ons spraken ze geen Engels en konden ze geen kaart lezen, dus vriendelijk gelachen en maar weer omgedraaid. Eenmaal op de weg een local aangesproken en die kon ons duidelijk maken dat we nog een heel stuk door moesten rijden. Uiteindelijk hebben we het dus gevonden.
We zitten in tent 2 een mooie grote tent met keuken, slaapkamer, douche en toilet. De dieren lopen hier rond je tent en de apen zitten op de loer of ze niet het een of ander kunnen jatten. Dus deuren en ramen dicht houden. Het is hier heel rustig, rondom je hoor je de krekels en de geluiden van nachtvogels en bushbaby’s. Vanavond onze eerste bushbraai met braaibroodjes, boerenworst en een entrecote. Morgen het park maar eens verder verkennen.
Dag 8 Mapungubwe National Park
Vanochtend om zes uur richting de pan (waterplas) vertrokken hier op het camp gedeelte. Ze hebben een mooie schuilhut gebouwd zodat je de dieren kan zien drinken.
Er was, behalve een paar mooie vogels en een paar impala’s, niet veel te zien. Hierna nog even een rondje gereden en we zagen weer de gebruikelijke impala’s, gnoes en zebra’s, ook zagen we twee uilen en een heel mooi gekleurde vogel.
giraffe op de weg
We zijn toen richting de hoofdingang gereden en hebben daar de “loop” gereden. In dit park zijn er ook nog veel wegen voor 4x4 auto’s (die wij dus niet hebben). Het eerste begin was heel erg droog en we zagen niet veel. Bij een uitkijkpunt de eerste olifanten, een stuk verder een giraf en veel zebra’s. Dit park heeft mooie uitzichtpunten o.a. een boardwalk (treetop) die langs de rivier tussen de bomen loopt. Je kijkt hier heel mooi uit op de rivier die de landen Botswana en Zuid-Afrika scheidt.
Vervolgens naar het Confluence Viewing Point hier zie je de drie landen samenkomen, Zuid-Afrika, Botswana en Zimbabwe en een heel mooi uitzicht alle kanten op. Aan de andere kant hiervan heb je een uitzicht punt over een geweldig mooi dal, je ziet de beesten beneden lopen. De rotsformaties hier zijn geweldig en rood van kleur en doen een beetje Amerikaans aan. Ook hier kwamen we een balancing rock tegen.
De beesten zitten vooral bij het rivier gedeelte, je merkt dat het hier dan ook wat groener is dan aan het begin van het park. In dit park vind je ook de zgn. Baobab boom een typisch Zuid-Afrikaanse boom, heel groot en grillig van vorm. Dit is een mooi park om een paar dagen te verblijven ook door de mooie natuur en bergen die je hier ziet, wat weer een heel ander landschap geeft dan in andere parken.
Op het laatst nog even een bezoek gebracht aan het museum, want in de oudheid leefden hier heel welvarende volken, bij opgravingen zijn er dan ook veel gouden voorwerpen (o.a. gouden rhino) en sierraden gevonden.
Het museum ziet er aan de buitenkant geweldig uit, helemaal gemaakt van op elkaar gestapelde ‘losse’ stenen. Alleen, helaas, liet het binnen behoorlijk te wensen over. Kapotte lampen, zodat je de teksten op de muur niet goed kon lezen. Video voorstellingen die het ook niet deden, kapotte beeldschermen, jammer dat dit niet beter bijgehouden wordt.
Vanmiddag nog even naar de waterplas en de hide, we hoorden van andere mensen dat er rond een uur of drie ’s middags wat meer activiteit is. Morgen gaan we weer naar onze volgende bestemming Leshiba.
Nog even een update van de waterplas. We waren er net een half uurtje waarin we wat impala’s en gnoes zagen drinken, toen er opeens een kudde van 12 olifanten richting het water kwam lopen, heel voorzichtig via een kleine omweg kwamen ze bij het water aan en liepen vlak onder de schuilhut door en gingen daar staan drinken. Eerst wat water uit de plas zelf en toen een voor een uit het begin van het beekje, waar het water nog helder was. Wat een geweldig imposant gezicht om zo’n groep olifanten voor je te zien staan drinken. Zo dichtbij dat je ze bijna aan kon raken. Geweldig.
