Om half zes ’s ochtends uit Olifants vertrokken, dus hebben
we nog een volle dag in het Krugerpark. Vandaag gaan we het gebied rijden wat
van Olifants naar de Ba-Phalaborwa gate gaat. Een kilometer daarbuiten
ligt Sefapane.
We hebben gereden over de H1-5 daarna de S 46, een rondje om
Letaba de S47. Helaas voor ons was het heel stil, je kan hier dus ook uren
rijden zonder dat je wat bijzonders tegenkomt. Impala’s (hertjes) zie je altijd
wel, er zitten er dan ook zo’n 152.000
in het park. Dit gedeelte van het park heeft dan ook een “low game densities”
oftewel er komt hier niet zo heel veel voor. In de middag toch nog genoeg gezien
en we gingen met een goed gevoel het Kruger uit.
Het heeft hier sinds maart 2015 niet veel geregend en dat
kan je dan ook goed zien aan de natuur, heel veel gebieden zijn kaal, zonder
gras en heel zanderig. Zo ook dit gebied. De beesten zijn echt aan het
overleven op dit moment, voedsel is schaars.
Om drie uur kwamen wij bij Sepafane aan om in te checken,
het ging allemaal wat verwarrend.
Eerst kregen we een formulier met daarop een andere naam,
tenslotte moest er nog wat geregeld worden. We kregen uiteindelijk huisje
Tesebe, dit huisje ligt parallel aan de snelweg die hier loopt en waar het
verkeer de hele dag voorbij raast, er staat wel een muur maar deze is
nauwelijks afdoende. Wanneer we voor ons huisje zitten hebben we het gevoel of
we aan het picknicken zijn langs de A2.
Toch maar even naar de receptie of ze geen ander huisje
hebben, we zitten hier tenslotte 3
nachten en ook al zijn we druk met allerlei activiteiten overdag, je wilt als
je bij je huisje bent toch rustig buiten kunnen zitten. Volgens de receptie was
er geen huisje vrij, maar als we hier
problemen mee hadden zouden ze de volgende morgen hier naar kijken. Het vreemde
was dat wij op de lijst bij het restaurant onder het huisje Eland geboekt
stonden en onder Tesabe stond diezelfde naam als die op het formulier welke we
gekregen hadden. Ze hebben dus gewoon iemand anders, die hier eerder was en
waarschijnlijk ook geklaagd heeft over de herrie, ons huisje gegeven. De
volgende dag nog maar even naar de receptie en ze hadden een ander huisje voor
ons, alleen lag die recht tegenover ons oude huisje, dus dat schoot niets op.
Na flink aandringen hebben we nu een geweldig huisje, een stukje luxer ook dan
die andere met een soort van keukentje (geen kookplaat en braai) en een
behoorlijke koelkast. Het verkeer hoor je hier ook wel iets, maar is prima te
doen.
’s Avonds in het restaurant gegeten en het eten is hier,
voor Zuid-Afrikaanse begrippen, wat duurder dan elders, maar wel van goede
kwaliteit.
De volgende ochtend zijn we om zes uur gestart met een hele
dag gamedrive, samen met nog 3 Nederlanders. In het begin nog steeds niet veel
te zien, af en toe zag je wat voorbij schieten. Na het ontbijt bij Letaba
gingen we naar het noorden. Na een kilometer of 30 vroeg een van de
Nederlanders aan de gids waarom ze weer dezelfde route reden als gisteren want er was beloofd dat ze naar een
ander gebied zouden gaan. We zijn toen omgedraaid en naar het zuiden gereden,
dat was maar goed ook, want in het zuiden is wat meer gras en is het minder
kaal en droog dan het midden van Kruger. We hebben toen geweldige sightings
gehad, o.a. leeuwen en een groep van 26 olifanten. Wij stonden op een brug over
een bijna droge rivier, waar deze groep net gedronken had, toen ze plotseling,
een voor een in een lange rij, onder de brug doorliepen. We konden er zo
opkijken, heel imposant om te zien. Vervolgens nog heel veel giraffen, buffels,
en zebra’s gezien. Na onze lunch opgegeten te hebben bij een
picknickplaats moesten we al weer terug en dat ging met een behoorlijke
snelheid want hij moest om 4 uur weer terug zijn. Kregen wij een bekeuring voor
een paar kilometer te hard, de safariwagen reed af en toe 80 km per uur.
Hij weet waarschijnlijk waar de controles op snelheid zijn,
die stond er dus nu weer vlak voor de poort van Phalaborwa.
Dag 16
Vanochtend hebben we een bush wandeling gehad in het
Krugerpark onder begeleiding van twee gewapende raingers van het Krugerpark
zelf. De tocht begint al om 5 uur ’s
ochtends, dus het is nog vroeger op dan
normaal. Eerst een half uurtje gereden naar het gebied waar we zouden gaan
wandelen, vervolgens een uitleg gehad wat we wel en niet mochten doen (achter elkaar aanlopen, niet praten,
stoppen wanneer de rainger dit zegt en bij gevaar achter de raingers gaan
staan, die beiden een geweer hadden). Het was een hele leuke wandeling we
zagen veel olifanten, zebra’s en op het
laatst nog een heel grote kudde buffels vlak bij de auto. De beesten zijn wel
veel schrikachtiger als je aan het wandelen bent, ze gaan er sneller vandoor
dan wanneer je in de auto zit. Om 9 uur waren we weer terug op tijd voor het
ontbijt.
